هانگری/مجارستان قانون جدیدی تصویب کرده است که بر اساس آن کمک کردن به پناهندگان، پناهجویان یا مهاجران جرم محسوب می‌شود.
این بدین معناست که هر کسی ـــ از وکیل گرفته تا داوطلبان اجتماعی ـــ که به پناهجویان در پر کردن فرم‌ها، توصیه‌های حقوقی یا اطلاعاتی درباره‌ی روند پناهندگی کمک کنند، مجازات خواهند شد.
این مجازات طیفی از محکومیت موقت تا زندان تا سقف 1 سال یا اخراج از کشور را در بر می‌گیرند. مقامات مانع نزدیک شدن هر فردی که متهم به نقض این قانون شده باشد به مناطق ترانزیت و مرز می‌شوند، حتی اگر وی محکوم نشده باشد.
همچنین ممکن است که شما قانون مورد ارجاع را با عنوان قانون سوروس را متوقف کن/Stop Soros بشنوید، اشاره‌ای به جورج سوروس میلیاردر مجاری-آمریکایی که به سازمان‌های پشتیبانی‌کننده‌ی پناهندگان کمک مالی می‌کند، و اغلب توسط ویکتور اوربان، نخست‌وزیر هانگری/مجارستان که از حزب راستگراست شیطان نامیده می‌شود.
این قانون چگونه حقوق قانونی من به‌عنوان یک پناهجو را تحت تاثیر قرار خواهد داد؟
قانون جدید مانع از دسترسی اغلب پناهجویان به حمایت در مجارستان می‌شود. از آنجاکه هم‌اکنون سازمان‌های مدافع حقوق بشر و وکلا به‌طور خودکار از دسترسی به مناطق مرزی و مناطق ترانزیت منع شده‌اند، دسترسی به پشتیبانی حقوقی دشوارتر خواهد بود.
در عمل، این قانون حق شما برای دریافت اطلاعات و برخورداری از وکیل قانونی که خودتان انتخاب کرده باشید را محدود می‌کند ـــ که به‌معنای نقض حق شما بر دسترسی به دادرسی عادلانه است. این کار به‌طور تاثیرگذاری شما را از دسترسی به سیستم حقوقی یا تجدیدنظر خواهی از یک رای منفی درباره‌ی پرونده‌ی پناهندگی‌تان منع می‌کند.
البته اگر بتوانید از رای منفیِ پرونده‌ی پناهندگی‌تان درخواست تجدیدنظر کنید، فقط 3 روز برای انجام این کار وقت خواهید داشت.
این قانون به چه صورت دیگری من را به‌عنوان یک پناهجو تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
مطابق با قانون جدید و یکی از اصلاحیه‌های قانون اساسی، فقط افرادی که مستقیما از جایی که آزادی و زندگی‌شان در خطر است به هانگری/مجارستان می‌رسند، می‌توانند درخواست پناهندگی بدهند.
اگر شما از طریق کشوری که در آن مورد تعقیب نبوده‌اید وارد هانگری/مجارستان شوید، مثلا صربستان، بلغارستان یا بوسنی، مقامات امور پناهندگی به‌طور خودکار شما را از حمایت منع کرده و درخواست‌تان را بررسی نخواهند کرد.
این به معنای این است که مقامات اول بررسی می‌کنند که آیا شما قبل از رسیدن به هانگری/مجارستان از یک کشور اصلی امن آمده‌اید، یا از طریق یک کشوری که امن محسوب می‌شود. سازمان حقوقی کمیته‌ی مجاری هلسینکی (HHC)، این اقدام را «رویه‌ی عدم پذیرش» می‌نامد.
بر اساس اعلام HHC، مقامات در طول این روند ارزش درخواست پناهندگی شما را ارزیابی نمی‌کنند. این ارزیابی تنها زمانی رخ می‌دهد که مقامات به این نتیجه برسند که شما از یک کشور امن که جان‌تان آنجا در معرض خطر بوده آمده‌اید، و بعد به شما اجازه می‌دهند که برای پناهندگی درخواست بدهید.
کشورهای زیر در هانگری/مجارستان به‌عنوان کشورهای ثالث امن طبقه‌بندی شده‌اند:
- تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهایی که نامزد پیوستن به آن هستند
- تمام کشورهای عضو منطقه اقتصادی مشترک اروپا (EEA)
- بوسنی و هرزِگوین
- کوزوُو
- سوییس
- تمام ایالت‌های کشور آمریکا که قانون مجازات اعدام در آن‌ها وجود ندارد
- کانادا
- استرالیا
- نیوزلند
بر اساس تمام تغییراتی که در روز 28 مارس 2017 منشا اثر شدند، شما فقط در دو منطقه‌ی ترانزیت که در مرز با صربیا/صربستان قرار دارند می‌توانید درخواست پناهندگی بدهید. البته صربیا/صربستان مطابق با قانون هانگری/مجارستان کشور ثالث امن محسوب می‌شود، و بر همین اساس شما نمی‌توانید درخواست پناهندگی بدهید مگر اینکه زندگی‌تان در خطر باشد.
اگر آن‌ها به دلایل بالا درخواست شما را غیر قابل‌قبول ارزیابی کنند، این حق را در منطقه‌ی ترانزیت دارید که توضیح بدهید چرا درخواست‌تان باید قبول شود. همچنین می‌توانید رای غیر قابل پذیرش بودن ادعای‌تان را در دادگاه به چالش بکشید.
کجا می‌توانم کمک حقوقی بگیرم؟
اگر در دفتر مجاری مهاجرت و پناهجویی درخواست پناهندگی داده‌اید، می‌توانید از کمیته‌ی مجاری هلسینکی (HHC) درخواست پشتیبانی حقوقی رایگان بکنید. می‌توانید بلافاصله پس از ورود به منطقه‌ی ترانزیت، از HHC درخواست یک وکیل به زبانی که به آن صحبت می‌کنید را داشته باشید.
وکلای HHC می‌توانند موکلان‌شان و پناهجویانی را که به‌طور خاص برای پشتیبانی در مناطق ترانزیت درخواست داده‌اند، کمک کنند.
این قانون به چه صورتی «لیست هانگری/مجارستان» را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
در همان روزی که قانون تصویب شد، مقامات مجاری به‌طور موقت پذیرش پناهجویان از صربیا/صربستان را متوقف کردند. این تعلیق موقت اکنون به پایان رسیده است. البته ما نتوانستیم درباره‌ی لیست و روند آن اطلاعات رسمی کسب کنیم.
از ژانویه 2018، به‌طور میانگین تنها 2 نفر در هر روز هفته توانسته‌اند وارد مناطق ترانزیت در مجارستان و ارائه‌ی درخواست پناهندگی بشوند.
چرا جامعه‌ی جهانی مانع نقض حقوق بشر ما توسط هانگری/مجارستان نمی‌شود؟
قبل از اینکه قانون از تصویب پارلمان هانگری/مجارستان بگذرد، شورای اروپا، کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگان/UNHCR و کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل از دولت هانگری/مجارستان خواستند تا این قانون را وضع نکند. هانگری/مجارستان این درخواست را نادیده گرفت.
پارلمان هانگری/مجارستان این قانون را در روز 20 جون، روز جهانی پناهنده ـــ تنها 2 روز قبل از اینکه قرار بود پیش‌نویس در کمیسیون ونیز که نهاد مشاوره‌ای شورای اروپا در امور مرتبط با قانون اساسی است مورد بررسی قرار بگیرد، تصویب کرد.
این قانون در روز 1 جولای، بعد از اینکه رییس‌جمهور هانگری/مجارستان، یانوس آدر/Janos Ader آن را امضا کرد، به اجرا گذاشته شد.
در حالی که دولت ادعا می‌کند این قانون را برای تقویت امنیت مرزها و جلوگیری از قاچاق انسان وضع کرده است، این قانون مانع از دسترسی افراد به حمایت شده و آن‌هایی که با پناهندگان همبستگی نشان می‌دهند را نیز مجازات می‌کند.
این ناقض حقوقی است که توسط کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و منشور حقوق بنیادین شورای اروپا حمایت می‌شوند، و در نتیجه خلاف قوانین ملی خود هانگری/مجارستان است.
در میانه‌ی جولای، کمیسیون اروپا تصمیم گرفت تا هانگری/مجارستان را به دلیل نقض پیروی از قوانین پناهندگی اروپا به دادگاه عالی شورای اروپا، دادگاه عدالت اروپا (ECJ)، فرا بخواند. این درخواست حقوقی می‌تواند منجر به این شود که دادگاه عدالت اروپا تحریم‌های مالی علیه هانگری/مجارستان وضع کند.
سازمان‌های حقوق بشری دیگر مانند دیدبان حقوق بشر و عفو بین‌الملل نیز علیه این قانون جدید مجارستان ایستاده‌اند.
اگر می‌خواهید برای پرونده پناهندگی‌تان در هانگری/مجارستان کمک حقوقی دریافت کنید، می‌توانید یک ایمیل یا یک پیام فیس‌بوکی به کمیته‌ی مجاری هلسینکی بفرستید.
عکس روی جلد © UNHCR/Zsolt Balla